لباس‌های ممنوعه برای آقایان در «ادارات» و «معابر عمومی» اعلام شد/ صاحبان کراوات از گرفتن خدمات دولتی محروم نیستند
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۱۱۵۵۵
جواد مرشدی:هفته گذشته کراوات بهانه‌ای برای جلوگیری از برگزاری همایش سراسری کانون های وکلای سراسر کشور شد و در جدیدترین واکنش‌ها نیز دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی در مورد حجاب مردان ایراداتی داشتند. گویی بعد از بانوان حالا نوبت مردان است و باید دید چه عاقبتی درانتظار پوشش آقایان است. این موضوع را با سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر درمیان گذاشتیم که وی سخت‌گیری در مورد نوع پوشش آقایان را خیلی کمتر از بانوان و تقریبا نادیده برشمرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هفته گذشته به دلیل کراوات زدن از برگزاری یک همایش جلوگیری شد، دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی هم در مورد حجاب مردان صحبت کرده اند. با توجه به این واکنش ها آیا ستاد برنامه‌ای در خصوص حجاب مردان دارد؟
ما در بحث ابلاغ شاخص‌های عفاف و حجاب به دستگاه‌ها نوع پوشش را علاوه بر خانم‌ها برای آقایان هم ارائه داده‌ایم. همان‌طور که پوشش خانم‌ها باید در فضای عمومی مناسب باشد، پوشش آقایان هم باید مناسب باشد، خصوصا در حوزه محیط‌های اداری دستورالعمل داریم و شاخص‌هایی ابلاغ شده است. در دستورالعمل آیین‌نامه اداری هم به حفظ شئونات اشاره شده و بحث پوشش آقایان هم در فضای عمومی کشور و به‌صورت جدی‌تر در ادارات باید دنبال شود. ما در بحث ادارات شاخص‌های عفاف و حجاب را ابلاغ کردیم و سازمان بازرسی کل کشور نیز همان شاخص‌ها را نامه زده و شاخص‌ها را به نهاد ریاست جمهوری هم داده‌ایم و موظف هستند این شاخص‌ها را برای اجرا ابلاغ کنند. یکی از وظایفی که شورایعالی انقلاب فرهنگی در مصوبات ۴۲۷ و ۸۲۰ داده، نظارت بر پوشش دستگاه‌های دولتی در کشور است و ما تاکید داریم که آن چهارچوب رعایت شود، کراوات هم چون از قبل نماد غرب بوده، همان‌طور که در گذشته هم مرسوم بود، معمولا در مجموعه‌های دولتی از زدن آن ممانعت می‌شود.
افرادی هستند که کراوات می‌زنند و برای امور بانکی و بیمه‌ای و ...به مراکز اداری مراجعه می‌کنند، آیا اداره دولتی ملزم است به‌آن‌ها خدمات ارائه ندهد؟
منظور این نیست که به کسی که کراوات زده، خدمات ارائه نشود، منظور این است که سیستم دولتی و کارمندهای دولت موظف به رعایت آن شاخص‌ها هستند و کارمند دولت نمی‌تواند در مجموعه دولتی کراوات بزند.
آن شاخص‌ها که کارمندان دولت باید آنها رعایت کنند کدامند؟
لباس‌های زننده، مارک‌ها، آستین‌کوتاه و لباس‌های چسبان و شلوارهای‌کوتاه در مورد لباس آقایان است که باید رعایت کنند. اگر مواردی از این دست باشد، فرد متخلف طبق آن چارچوب و دستورالعملی که مصوب است، درمرحله اول تذکر می‌گیرد و در مرحله دوم در حوزه تخلفات اداری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
سوال من در مورد مردم است نه کارمندان دولت.
در فضای عمومی هم در مورد پوشش اگر مردم هم چارچوب را رعایت نکنند و فرضا لباس زننده، چسبان، شلوار کوتاهی باشد باید نسبت به آن اقدام انجام شود اما خیلی کم هستند و زنندگی لباس آقایان خیلی هم به چشم نیامده است.
پس چرا جلسه وکلای دادگستری به دلیل زدن کراوات از سوی برخی از اعضای آن توسط حراست ملغی شد؟
این موضوعی است که دادستانی و قوه قضاییه باید به آن رسیدگی کنند.
علاوه بر سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر شما مسئول گشت ارشاد مدیران هم هستید، اخیرا یک سری بحث‌هایی در مورد ارائه خودروهای شاسی‌بلند به نمایندگان مجلس مطرح شده آیا گشت ارشاد مدیران در این حوزه ورود پیدا کرده است؟
در مورد نمایندگان محترم مجلس داریم اقداماتی انجام می‌دهیم و اگر نماینگان مجلس تخلفاتی در مجموعه داشته باشند مورد بررسی قرار می‌دهیم. با توجه به تاکید رهبری در مورد عدم ورود نمایندگان در بحث عزل و نصب‌های دولتی، این بخش را رصد می‌کنیم چرا که اگر نماینده‌ای سفارش مدیری را بکند دیگر نمی‌تواند وی را بازخواست کند و آن شان نظارتی خود را انجام دهد. یکی از مشکلات ما این است که الآن مجلس نمی‌تواند شان نظارتی خود را ایفا کند چه در حوزه مسائل فرهنگی و چه مسائل اقتصادی. ما در سراسر کشور گزارش‌های ورود نمایندگان به حوزه انتصابات و هلدینگ‌های اقتصادی را توسط ستادهای‌مان جمع و بررسی می‌کنیم و با هماهنگی با شورای نگهبان نسبت به عدم صلاحیت نمایندگان اقدامات لازم را توسط گشت ارشاد مدیران انجام خواهیم داد.
دستاورد «گام» در این پیگیری تاکنون به کجا رسیده است ؟
ما می‌خواهیم در راستای بحث شفاف‌سازی اگر مواردی هم بوده، ریاست محترم مجلس به صورت جدی آن را بیان کنند و اگر هم نبوده حتما با نماینده‌ای که این موضوع را مطرح کرده برخورد کنند، ما داریم پیگیری‌هایی با شرکت‌های خودروسازی انجام می‌دهیم، دنبال مجموعه‌هایی هستیم که می‌خواهند خارج از روال قانونی به دریافت خودرو ورود پیدا کنند که شاید مربوط به مجلس هم نباشد و مرتبط به دولت یا بخش‌های دیگر باشد، با هماهنگی سازمان بازرسی کل کشور داریم ورود پیدا می کنیم، چه مجلس چه هر نهاد دیگری که احیانا خودرویی گرفته است، ولی چون در حال پیگیری هستیم و جلسات رایزنی انجام می‌دهیم فعلا تا روشن شدن قضیه اطلاع رسانی نمی‌کنیم و ان‌شاالله در آینده اعلام خواهیم کرد.
نماینده های مجلس در راستای همان بحث همگرایی که رهبری به آن اشاره کردند در حال حاضر سکوت کرده اند. آیا در چنین موضوعی این همگرایی به نفع کشور است؟
همگرایی که رهبر معظم انقلاب فرمودند مربوط به این حوزه نمی شود، البته حتما باید نسبت به اهداف نظام و انقلاب همه مسئولین باید با هم همگرا و متحد باشند اما نسبت به حوزه فساد باید تعارف را کنار بگذارند. مجلس امروز یک نشان انقلابی دارد و باید نسبت به حوزه فساد خیلی جدی تر از این باشدو حتما باید اذهان مردم را نسبت به این قضیه روشن کند.ما نیز پیگیر هستیم که حتما این اتفاق بیفتد و بررسی دقیقی صورت گیرد و اگر چنین موضوعی صحت نداشته با نماینده برخورد کند و اگر هم بوده اسامی نماینده را شفاف به مردم بگوید تا برای عدم صلاحیت آنها برای انتخابات آتی حتما تصمیم گیری شود.
قرارگاه تحت فرمان شما از زمان تشکیل تا کنون در کدام حوزه ها ورود پیدا کرده است؟
در حوزه های پتروشیمی،نفت،مناطق آزاد و بانک
آمارهایی برای ارائه دارید؟
بله اما به محض حصول نتیجه کامل اعلام خواهد شد
بیشتر بخوانید:
پای «برخی ائمه‌جمعه، فرمانداران، اقوام و دوستان» هم به پرونده شاسی‌بلندها باز شد بازهم شاسی‌بلندها، بازهم قالیباف / رئیس مجلس «دستور ویژه» داد «آتش‌بس» آغاز شد؟ / «عقب‌نشینی» زودهنگام رئیس دفتر بازرسی رئیسی از شاسی‌بلندهای نمایندگان افشاگری نماینده مجلس درباره نهادهای دولتی دریافت‌کننده «شاسی‌بلند حواله‌ای و بدون‌نوبت» + اسامی این ۲۲۹ نماینده، «اعلام» کردند، «شاسی‌بلند» نگرفته‌اند + اسامی جزئیات تازه از «شرکت کاغذی واسطه» در واگذاری شاسی‌بلندها / «رادین مبین غرب» متعلق به کیست؟ + اسناد۲۱۶۲۱۲
کد خبر 1763780منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ستاد امر به معروف و نهی از منکر اقتصاد ایران مجلس یازدهم دولت سیزدهم گشت ارشاد مدیران پوشش آقایان ورود پیدا شاسی بلند شاخص ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۱۱۵۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟
در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.
به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌ها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟
شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.
پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که می‌خواهد روسها و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل می‌دهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روس‌های معمولی می‌خواهند، فاصله‌ای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین می‌شود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازی‌ها) به تصویر می‌کشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت می‌شود.
البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روسها می‌گویند و انجام می‌دهند زیر نظر دارد. برخی از برجسته‌ترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیت‌های چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.
روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسل‌های کنونی رسیده است.
لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روسها مایلند آنچه را که فکر می‌کنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخ‌هایی که طرفداران دولت را منحرف می‌کند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت می‌کنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»
نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.
برگزارکنندگان نظرسنجی در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی می‌نامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه می‌دانید از شما انتظار می‌رود، اما در حکومت‌های استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روسها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمی‌شناسند و از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان می‌کند.
اینکه غرب و اوکراین چگونه پیام‌های خود را به جمعیت روسیه می‌فرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روسها و طرز فکر آنها را می شناسند.
پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایت‌های تبلیغاتی خود که به طرز شگفت‌انگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.
این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجسته‌ترین سازمان‌های نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود، بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.
دو سال پیش، وبسایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا می‌کرد کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامه‌نگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روش‌هایی که پاسخ‌های «مناسب» را به پاسخ‌دهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.
همچنین گفته می‌شود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کرده‌اند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وبسایت شرکت خود خودداری کنند؛ از جمله پایین‌ترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.
بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، داده‌های لوادا و سایر نظرسنجی‌های مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.
ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال می‌کند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجی‌ها باید تفاوت‌های مهم بین کسانی که «بی‌قید و شرط» از جنگ حمایت می‌کنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد می‌داند) و آن‌هایی که «بیشتر از آن حمایت می‌کنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.
او خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌ها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.
میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود در حال کاهش شدید است، که نشانه‌ای از کاهش اعتماد به رسانه‌های رسمی است. او توجه را به تفاوت‌های جمعیتی فاحش در میان پاسخ‌دهندگان جلب می‌کند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوان‌تر در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.
کارشناسان در حال آزمایش راه‌های جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمع‌آوری داده‌های اینترنت است. دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسش‌های جستجوی روسها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.
این داده‌ها، در میان چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که روسها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا می‌شود احساس امنیت می‌کنند: پرسش‌ها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسش‌های مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.
برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شده‌اند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.
در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما می‌گوید که روسها در دیدگاه‌های خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود